PUISI : Tresna Sing Ora Bisa Dapusi

 

Sanajan aku sengit banget karo kowe,
Akeh tembung sing kepengin tak uwalake,
Nanging ati iki ora biso diapusi,
Tresna sing jero tetep ngrasuk sukmaku.

Saben benci sing tak rasakake,
Ana rasa sing luwih jero ngliputi,
Saben isih tak sandang atiku,
Tresna iki tetep nggelayut ing sajroning batinku.

Sak apik-apike aku ndhelikake rasa,
Ati iki ora bisa di apusi,
Merga sanajan sengit sing tak ucapake,
Tresna iki mung kanggo sliramu, sing tak tresnani.

Sanajan pikiran nyoba nolak,
Lan atiku tak pepak karo tembok wedhi,
Tresna iki tetep katon cetha,
Ora bisa ilang, ora bisa sirna.

Aku sengit, nanging luwih jero tresna,
Lan sanajan nyoba lali, rasa iki ora bisa diganti,
Merga tresna ora mung marang akal,
Nanging tumeka ning ati, sing ora bisa ngapusi.